سخن بنگرش ( ملاحظه و تامل ) کوی ، چه سخنی است ( که ) گفتن به و سخنی هست که پاییدن (تأمل) و آن پاییدن به از آن گفتن.

چو خواهی به تیزی سرایی سخن

نگه کن بدان گفتهٔ خویشتن

بساگفته کان را نبایست گفت

بسا گفته کآن را نباید نهفت

به جای خموشی سخن سر مکن

به جای سخن لب مبند از سخن